¡Hola!

Lieve lezers!

Na een maand in La Mariposa is het weer tijd om op mijn eigen benen te gaan staan! En tot nu toe voelt dat heerlijk! Wel even wennen natuurlijk, out on my own, maar het is heel fijn om zelf te kunnen bepalen wat, waar en wanneer! Estoy libre como un pajaro. Ik ben zo vrij als een vogel. En dat voelt erg fijn. Soy muy afortunada. I´m very lucky, dat dit allemaal mogelijk is. :)

Na de eerste week in La Mariposa ben ik blijven werken voor de families in Santiago. Dit was iedere dag weer een klein feestje. Martha en haar dochter Karent namen me ieder ochtend weer mee naar de verschillende tuinen. Het was altijd erg gezellig. We hebben veel plezier gehad met elkaar. Eerst hard werken, 3 verschillende tuinen bewateren (met de gieter en water in een reservoir verderop) en daarna nog even wat tijd om met elkaar te kletsen. Ik heb veel nieuwe dingen mogen uitproberen. Veel verschillende drankjes en etenswaren, allemaal types Nicaruaans uiteraard. Heel bijzonder en (vaak) erg lekker! Na het plaatsen van dit bericht zal ik proberen wat foto´s toe te voegen.

Het afscheid vrijdag viel dan ook wat zwaar en er zijn de nodige tranen gevloeit. Dit voelde heel bijzonder. Je bouwt echt een band op in (ongeveer) een maand. Vooral ook omdat ik ze ook in het weekend zag. Ik ging namelijk iedere zondag kijken naar de basketbal wedstrijd van de 3 dochters van Martha. Mijn laatste dag vond ik een klein feestje waard, waarbij ik taart en pennen meebracht voor de 4 families waarvoor ik gewerkt heb. Ze waren erg blij! En ik ook! Voor Martha en familie uiteraard wat extra´s. Een gezellige ochtend met een beetje een trieste achtergrond, het afscheid. Die middag was ik niet meer in voor zware Spaanse lessen en hebben we vooral veel gekletst (in het Spaans uiteraard). Dit ging best redelijk! :) s´Avonds met de familie en 3 andere studenten lekker taart gegeten en cola gedronken. De kinders waren niet te houden. De meisjes hier zijn geen probleem, maar de jongetjes worden erg verwent en krijgen alles wat hun hartje begeerd. It´s really a mans world here! Zo erg zelfs dat de oma met veel pijn in haar knie opstaat als haar kleinzoon binnen komt zodat hij kan zitten. Pfff, als ik ergens niet tegen kan... Maar mijn laatste avond waren ze vooral niet te houden vanwege de vele suikers ben ik bang... Oeps! Disculpa (sorry)! ;) Het afscheid van mijn homestay familie en La Mariposa was minder moeilijk. Het is gek om weg te gaan, maar ik was er klaar voor!

De Spaanse lessen gingen in totaal met veel up en downs, maar ik merk nu al dat ik erg veel geleerd heb in 1 maand. Heerlijk om in een park op een bankje neer te strijken naast een oude man om vervolgens een klein gesprekje te kunnen voeren over zijn kinderen. Super! Dit is hoe ik graag rond wil reizen, in contact met de bewoners. Gramaticaal klopt er uiteraard niets van, maar de mensen begrijpen me en ik kan een klein beetje volgen wat zij zeggen en dat is het belangrijkst denk ik. Nu moet ik hier wel bij zeggen, dat ik na het gesprek met de oude man naar een restaurant ging om wat te eten, waarbij ik heel iets anders kreeg dan dat ik besteld dacht te hebben. Hahaha. Misschien ging dat gesprek met de oude man ook wel niet over zijn kinderen, maar over heel iets anders. Hmmm, we zullen het nooit weten, ben ik bang! ;)

Ik ben nu in Granada een toeristische maar erg chille en mooi gekleurde stad met veel koloniale gebouwen uit de Spaanse tijd. Gisteren eerst een hele dag naar Laguna Apoyo geweest. Een heel mooi meer in de krater van een inactieve volkaan. Het water schijnt vele mineralen te bevatten en heeft een erg aangename tempratuur vanwege de onderliggende lava. Wel even gek, na een maand hard werken en veel afspraken opeens niets. Ontspannen was in het begin dan ook wat lastig, ook vanwege het schuld gevoel naar de mensen die deze mogelijkheid nooit zullen hebben, maar uiteindelijk heb ik me eraan kunnen overgeven.

In Granada is deze week een poetry festival met veel optreden en veel muziek. Ik ben benieuwd! We gaan het zien en beleven!

Vanuit hier wil verschillende tripjes maken naar omliggende plaatsen. En ik denk dat ik volgende week maandag de ferry neem naar Isla de Ometepe. Granada ligt aan het grootste zoet water meer in Centraal Amerika. In dit meer ligt Isla de Ometepe, een vulkaan en een super mooie plek voor hiking! Daar wordt een mens toch blij van! :)

Bedankt weer voor jullie aandacht en tot de volgende keer!

Ik hoop dat jullie ook allemaal blij zijn! :)

Que tenga un buenos dia!
Heb een fijne, goede en mooie dag!

Heel veel liefs,
Elize